అమ్మ కదా!

కురిసి వెలిసింది వాన.

పచ్చని చెట్లు, చుట్టూ పొలాలు,

పొడవాటి రోడ్డు పక్కన గంభీరంగా నిలబడి ఉంది బడి.

 

పదిమంది

చినుకు ముత్యాల్లాంటి పిల్లలు.

వాళ్ల కళ్ళ నిండా ఆనందం.

 

ఓ లోకంలోనికి నెమ్మదిగా జారిపోతుంటుంది.

టీచర్ రోజూ.

 

వర్షఋతువెంత అందమైనది!

 

నారు మడిలో మొలకల్లా పిల్లలంతా ఓ చోట చేరారు.

 

ఎక్కాలు, ఒత్తులు, గుణింతాలు, రైమ్స్, ఆటలు

ఒకటేమిటి వాళ్ళ చదువులకు పరిమితమే లేదు మరి.............................